14. Decembris 2024

S. Ioannis a Cruce, presbyteri et Ecclesiæ doctoris
memoria

Fontiberi in Hispania circa annum 1542 natus est. Post aliquod tempus apud Carmelitas exactum, anno 1568, sancta Teresia de Avila suadente, primus inter fratres Ordinis reformationem aggressus est, quam laboribus operibusque innumeris sustinuit. Anno 1591 Ubedæ mortuus est, sanctitatis et sapientiæ laude insignis, cuius testes spiritualia opera ab ipso conscripta exstant.

Officium lectionis

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio et nunc et semper et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.

HYMNUS

Ætérne sol, qui lúmine

creáta comples ómnia,

supréma lux et méntium,

te corda nostra cóncinunt.

Tuo fovénte Spíritu,

hic viva luminária

fulsére, per quæ sǽculis

patent salútis sémitæ.

Quod verba missa cǽlitus,

natíva mens quod éxhibet,

per hos minístros grátiæ

novo nitóre cláruit.

Horum corónæ párticeps,

doctrína honéstus lúcida,

hic vir beátus splénduit

quem prædicámus láudibus.

Ipso favénte, quǽsumus,

nobis, Deus, percúrrere

da veritátis trámitem,

possímus ut te cónsequi.

Præsta, Pater piíssime,

Patríque compar Unice,

cum Spíritu Paráclito

regnans per omne sǽculum. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Meménto nostri, Dómine, vísita nos in salutári tuo.

Psalmus 105 (106)
Bonitas Domini et populi infidelitas
Hæc scripta sunt ad correptionem nostram, in quos fines sæculorum devenerunt (1 Cor 10, 11).
I

Confitémini Dómino, quóniam bonus, *

quóniam in sǽculum misericórdia eius.

Quis loquétur poténtias Dómini, *

audítas fáciet omnes laudes eius?

Beáti, qui custódiunt iudícium *

et fáciunt iustítiam in omni témpore.

Meménto nostri, Dómine, in beneplácito pópuli tui, *

vísita nos in salutári tuo,

ut videámus bona electórum tuórum, †

ut lætémur in lætítia gentis tuæ, *

ut gloriémur cum hereditáte tua.

Peccávimus cum pátribus nostris, *

iniúste égimus, iniquitátem fécimus.

Patres nostri in Ægýpto non intellexérunt mirabília tua, †

non fuérunt mémores multitúdinis misericordiárum tuárum *

et irritavérunt ascendéntes in mare, mare Rubrum.

Et salvávit eos propter nomen suum, *

ut notam fáceret poténtiam suam.

Et incrépuit mare Rubrum et exsiccátum est, *

et dedúxit eos in abýssis sicut in desérto.

Et salvávit eos de manu odiéntis *

et redémit eos de manu inimíci.

Et opéruit aqua tribulántes eos: *

unus ex eis non remánsit.

Et credidérunt verbis eius *

et cantavérunt laudem eius.

Cito oblíti sunt óperum eius *

et non sustinuérunt consílium eius;

et concupiérunt concupiscéntiam in desérto *

et tentavérunt Deum in inaquóso.

Et dedit eis petitiónem ipsórum *

et misit saturitátem in ánimas eórum.

Et zeláti sunt Móysen in castris, *

Aaron sanctum Dómini.

Apérta est terra et deglutívit Dathan *

et opéruit super congregatiónem Abíram.

Et exársit ignis in synagóga eórum, *

flamma combússit peccatóres.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Meménto nostri, Dómine, vísita nos in salutári tuo.

Ant. 2 Cave nequándo obliviscáris pacti Dómini Dei tui.

II

Et fecérunt vítulum in Horeb *

et adoravérunt scúlptile;

et mutavérunt glóriam suam *

in similitúdinem tauri comedéntis fenum.

Oblíti sunt Deum, qui salvávit eos, *

qui fecit magnália in Ægýpto,

mirabília in terra Cham, *

terribília in mari Rubro.

Et dixit quia dispérderet eos, *

nisi affuísset Móyses eléctus eius:

stetit in confractióne in conspéctu eius, *

ut avérteret iram eius, ne destrúeret eos.

Et pro níhilo habuérunt terram desiderábilem, *

non credidérunt verbo eius.

Et murmuravérunt in tabernáculis suis, *

non exaudiérunt vocem Dómini.

Et elevávit manum suam super eos, *

ut prostérneret eos in desérto

et ut deíceret semen eórum in natiónibus *

et dispérgeret eos in regiónibus.

Et adhæsérunt Baálphegor *

et comedérunt sacrifícia mortuórum;

et irritavérunt eum in adinventiónibus suis, *

et irrúpit in eos ruína.

Et stetit Phínees et fecit iudícium, *

et cessávit quassátio,

et reputátum est ei in iustítiam, *

in generatiónem et generatiónem usque in sempitérnum.

Et irritavérunt eum ad aquas Meríba, *

et vexátus est Móyses propter eos,

quia exacerbavérunt spíritum eius, *

et témere locútus est in lábiis suis.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Cave nequándo obliviscáris pacti Dómini Dei tui.

Ant. 3 Salvos nos fac, Dómine, et cóngrega nos de natiónibus.

III

Non disperdidérunt gentes, *

quas dixit Dóminus illis.

Et commíxti sunt inter gentes *

et didicérunt ópera eórum.

Et serviérunt sculptílibus eórum, *

et factum est illis in scándalum.

Et immolavérunt fílios suos *

et fílias suas dæmóniis.

Et effudérunt sánguinem innocéntem, †

sánguinem filiórum suórum et filiárum suárum, *

quas sacrificavérunt sculptílibus Chánaan.

Et infécta est terra in sanguínibus, †

et contamináti sunt in opéribus suis *

et fornicáti sunt in adinventiónibus suis.

Et exársit ira Dóminus in pópulum suum *

et abominátus est hereditátem suam

et trádidit eos in manus géntium, *

et domináti sunt eórum, qui odérunt eos.

Et tribulavérunt eos inimíci eórum, *

et humiliáti sunt sub mánibus eórum.

Sæpe liberávit eos; †

ipsi autem exacerbavérunt eum in consílio suo *

et corruérunt in iniquitátibus suis.

Et vidit tribulatiónem eórum, *

cum audívit clamórem eórum.

Et memor fuit testaménti sui *

et pænítuit eum secúndum multitúdinem misericórdiæ suæ.

Et dedit eos in miseratiónes *

in conspéctu ómnium, qui captívos dúxerant eos.

Salvos nos fac, Dómine Deus noster, *

et cóngrega nos de natiónibus,

ut confiteámur nómini sancto tuo *

et gloriémur in laude tua.

Benedíctus Dóminus Deus Israel †

a sǽculo et usque in sǽculum. *

Et dicet omnis pópulus: « Fiat, fiat ».

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Salvos nos fac, Dómine, et cóngrega nos de natiónibus.

Annúntiat Dóminus verbum suum Iacob.

Iustítias et iudícia sua Israel.

LECTIO PRIOR

De libro Isaíæ prophétæ

29, 1-8

Iudicium Dei in Ierusalem

Væ Ariel, Ariel, cívitas,

quam circúmdedit David!

Addite annum ad annum,

sollemnitátes evolvántur;

et circumvallábo Ariel,

et erit mæror et mæstítia,

et erit mihi quasi Ariel.

Et circúmdabo te quasi sphæram

et iáciam contra te ággerem

et muniménta ponam in obsidiónem tuam.

Humiliáberis, de terra loquéris,

et de púlvere vix audiétur elóquium tuum,

et erit quasi pythónis de terra vox tua

et de humo elóquium tuum mussitábit.

Et erit sicut pulvis ténuis multitúdo superbórum tuórum,

et sicut pálea volans

multitúdo fórtium.

Erítque repénte conféstim,

a Dómino exercítuum visitáberis

in tonítruo et commotióne terræ,

magno fragóre, túrbine et tempestáte

et flamma ignis devorántis.

Et erit sicut sómnium visiónis noctúrnæ

multitúdo ómnium géntium, quæ dímicant contra Ariel,

et omnes, qui pugnant contra eam

et contra muniménta eius et oppressóres eius.

Et sicut sómniat esúriens, et ecce cómedit,

cum autem fúerit expergefáctus, vácua est ánima eius,

et sicut sómniat sítiens, et ecce bibit,

et postquam fúerit expergefáctus, lassus adhuc sitit,

et ánima eius vácua est,

sic erit multitúdo ómnium géntium

dimicántium contra montem Sion.

RESPONSORIUM

Is 54, 4; 29, 5. 6. 7

Ierúsalem, noli timére, quia non confundéris, * Quando a Dómino exercítuum visitáberis.

Et erit sicut sómnium visiónis noctúrnæ multitúdo ómnium géntium, quæ dímicant contra te. * Quando a Dómino exercítuum visitáberis.

LECTIO ALTERA

Ex Cántico spiritáli sancti Ioánnis a Cruce presbýteri

(Red. B, str. 36-37, Edit. E. Pacho, S. Juan de la Cruz, Obras completas, Burgos, 1982, pp. 1124-1135)

Agnitio mysterii absconditi in Christo Iesu

Licet plura mystéria et mirabília sancti doctóres detéxerint et ánimæ devótæ in huiúsmodi vitæ statu cognóverint, adhuc tamen illis pótior pars enuntiánda, immo et intellegénda restat.

Quare profúnde fodiéndum est in Christo, qui est instar fodínæ abundántis, plúrimos thesaurórum sinus habéntis, ubi quantumcúmque alte quis fodit, eórum finem vel términum numquam invéniet. Immo, in quólibet sinu novæ novárum divitiárum venæ hic et illic reperiúntur.

Hanc ob causam de eódem Christo apóstolus Paulus dixit: In quo sunt omnes thesáuri sapiéntiæ et sciéntiæ Dei abscónditi. Quos thesáuros íngredi nequit ánima, nec ad illos pertíngere valet, nisi prius densitátem labórum transíerit et ingréssa fúerit, intérius exteriúsque patiéndo, nísique prius plúrima a Deo benefícia intellectuália et sensibília recéperit diutúrnaque spirituális præcésserit exercitátio.

Hæc ómnia quippe inferióra sunt et dispositiónes ad sublímia penetrália cognitiónis mysteriórum Christi, quæ est ómnium altíssima sapiéntia quæ in hac vita obtinéri possit.

O útinam tandem hómines agnóscerent esse omníno impossíbile perveníre ad densitátem divitiárum et sapiéntiæ Dei nisi ingrediéndo prius densitátem labórum, multiplíciter patiéndo, ita ut ánima solámen ac desidérium suum repónat. Quam vero ánima quæ concupíscit divínam sapiéntiam, vere prius optat intráre densitátem crucis.

Quaprópter sanctus Paulus Ephésios adhortabátur ne defícerent in tribulatiónibus, et ut fortíssimi essent et in caritáte radicáti et fundáti, ut possent comprehéndere cum ómnibus sanctis, quæ sit latitúdo, et longitúdo, et sublímitas, et profúndum: scire étiam supereminéntem sciéntiæ caritátem Christi, ut impleréntur in omnem plenitúdinem Dei.

Quia porta per quam in huiúsmodi divítias eius sapiéntiæ íngredi potest, crux est, eadémque porta angústa est, et dum plures delícias áppetunt quæ per ipsam pertíngi valent, paucórum ádmodum est ipsam íngredi desideráre.

RESPONSORIUM

1 Cor 2, 9-10

Oculus non vidit, nec auris audívit, nec in cor hóminis ascéndit, * Quæ præparávit Deus iis qui díligunt illum.

Nobis autem revelávit Deus per Spíritum. * Quæ præparávit Deus iis qui díligunt illum.

ORATIO

Orémus.

Deus, qui sanctum Ioánnem presbýterum perféctæ sui abnegatiónis et crucis amatórem exímium effecísti, concéde ut, eius imitatióni iúgiter inhæréntes, ad contemplatiónem glóriæ tuæ perveniámus ætérnam. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:

Benedicámus Dómino.

Deo grátias.

In celebratione protracta vigiliæ dominicalis et sollemnitatum, ante hymnum Te Deum dicuntur cantica et legitur Evangelium, sicut in Appendice indicatur.

Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prædicti Officii præponi potest hymnus huic Horæ congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio, atque initio sequentis Horæ omittitur versus introductorius cum Gloria Patri etc.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky