Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat.
HYMNUS
Dei fide, qua vívimus,
qua spe perénni crédimus,
per caritátis grátiam
Christi canámus glóriam,
Qui ductus hora tértia
ad passiónis hóstiam,
crucis ferens suspéndia
ovem redúxit pérditam.
Precémur ergo súbditi,
redemptióne líberi,
ut éruat a sǽculo
quos solvit a chirógrapho.
Christum rogámus et Patrem,
Christi Patrísque Spíritum;
unum potens per ómnia,
fove precántes, Trínitas. Amen.
PSALMODIA
Ant. Ante diem festum Paschæ, sciens Iesus quia venit hora eius, cum dilexísset suos, in finem diléxit eos.
Pórtio mea Dóminus: *
dixi custodíre verba tua.
Deprecátus sum fáciem tuam in toto corde meo; *
miserére mei secúndum elóquium tuum.
Cogitávi vias meas *
et convérti pedes meos in testimónia tua.
Festinávi et non sum morátus, *
ut custódiam præcépta tua.
Funes peccatórum circumpléxi sunt me, *
et legem tuam non sum oblítus.
Média nocte surgébam ad confiténdum tibi *
super iudícia iustítiæ tuæ.
Párticeps ego sum ómnium timéntium te *
et custodiéntium mandáta tua.
Misericórdia tua, Dómine, plena est terra; *
iustificatiónes tuas doce me.
Auribus pércipe, Deus, oratiónem meam †
et ne abscondáris a deprecatióne mea; *
inténde mihi et exáudi me.
Excússus sum in meditatióne mea
et conturbátus sum *
a voce inimíci et a tribulatióne peccatóris.
Quóniam devolvérunt in me iniquitátem *
et in ira molésti erant mihi.
Cor meum torquétur intra me, *
et formído mortis cécidit super me.
Timor et tremor venérunt super me, *
et contéxit me pavor.
Et dixi: « Quis dabit mihi pennas sicut colúmbæ, *
et volábo et requiéscam?
Ecce elongábo fúgiens *
et manébo in solitúdine.
Exspectábo eum, qui salvum me fáciat *
a spíritu procéllæ et tempestáte ».
Díssipa, Dómine, dívide linguas eórum, *
quóniam vidi violéntiam et contentiónem
in civitáte.
Die ac nocte circúmeunt eam super muros eius, †
iníquitas et labor et insídiæ in médio eius; *
et non defécit de platéis eius
frauduléntia et dolus.
Quóniam si inimícus meus maledixísset mihi, *
sustinuíssem útique;
et si is, qui óderat me,
super me magnificátus fuísset, *
abscondíssem me fórsitan ab eo.
Tu vero, homo coæquális meus, *
familiáris meus et notus meus,
qui simul habúimus dulce consórtium: *
in domo Dei ambulávimus in concúrsu.
Ego autem ad Deum clamábo, *
et Dóminus salvábit me.
Véspere et mane et merídie meditábor
et ingemíscam, *
et exáudiet vocem meam.
Rédimet in pace ánimam meam
ab his, qui impúgnant me, *
quóniam in multis sunt advérsum me.
Exáudiet Deus et humiliábit illos, *
qui est ante sǽcula.
Non enim est illis commutátio, *
et non timuérunt Deum.
Exténdit manum suam in sócios; *
contaminávit fœdus suum.
Lene super butýrum est os eius, *
pugna autem cor illíus:
mollíti sunt sermónes eius super óleum, *
et ipsi sunt gládii destrícti.
Iacta super Dóminum curam tuam, †
et ipse te enútriet; *
non dabit in ætérnum fluctuatiónem iusto.
Tu vero, Deus, dedúces eos *
in púteum intéritus.
Viri sánguinum et dolósi
non dimidiábunt dies suos; *
ego autem sperábo in te, Dómine.
Ant. Ante diem festum Paschæ, sciens Iesus quia venit hora eius, cum dilexísset suos, in finem diléxit eos.
LECTIO BREVIS
1 Tim 2, 4-6
Deus salvátor noster omnes hómines vult salvos fíeri et ad agnitiónem veritátis veníre. Unus enim Deus, unus et mediátor Dei et hóminum, homo Christus Iesus, qui dedit redemptiónem semetípsum pro ómnibus, testimónium tempóribus suis.
Oblátus est, quia ipse vóluit.
Et non apéruit os suum.
ORATIO
Orémus.
Deus, qui pro nobis Fílium tuum crucis patíbulum subíre voluísti, ut inimíci a nobis expélleres potestátem, concéde nobis fámulis tuis, ut resurrectiónis grátiam consequámur. Per Christum Dóminum nostrum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky