Deus, in adiutórium meum inténde.
Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri. Sicut erat.
HYMNUS
Iesu, quadragenáriæ
dicátor abstinéntiæ,
qui ob salútem méntium
præcéperas ieiúnium,
Adésto nunc Ecclésiæ,
adésto pæniténtiæ,
qua supplicámus cérnui
peccáta nostra dílui.
Tu retroácta crímina
tua remítte grátia
et a futúris ádhibe
custódiam mitíssime,
Ut, expiáti ánnuis
compunctiónis áctibus,
tendámus ad paschália
digne colénda gáudia.
Te rerum univérsitas,
clemens, adóret, Trínitas,
et nos novi per véniam
novum canámus cánticum. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timébo? †
Dóminus illuminátio mea et salus mea, *
quem timébo?
† Dóminus protéctor vitæ meæ, *
a quo trepidábo?
Dum apprópiant super me nocéntes, *
ut edant carnes meas;
qui tríbulant me et inimíci mei, *
ipsi infirmáti sunt et cecidérunt.
Si consístant advérsum me castra, *
non timébit cor meum;
si exsúrgat advérsum me prœ́lium, *
in hoc ego sperábo.
Unum pétii a Dómino, hoc requíram: *
ut inhábitem in domo Dómini
ómnibus diébus vitæ meæ,
ut vídeam voluptátem Dómini *
et vísitem templum eius.
Quóniam occultábit me in tentório suo, *
in die malórum.
Abscóndet me in abscóndito tabernáculi sui, *
in petra exaltábit me.
Et nunc exaltátur caput meum *
super inimícos meos in circúitu meo.
Immolábo in tabernáculo eius
hóstias vociferatiónis, *
cantábo et psalmum dicam Dómino.
Ant. Dóminus illuminátio mea et salus mea, quem timébo?
Ant. 2 Vultum tuum, Dómine, requíram: ne avértas fáciem tuam a me.
Exáudi, Dómine, vocem meam, qua clamávi, *
miserére mei et exáudi me.
De te dixit cor meum: †
« Exquírite fáciem meam! ». *
Fáciem tuam, Dómine, exquíram.
Ne avértas fáciem tuam a me, *
ne declínes in ira a servo tuo.
Adiútor meus es tu, ne me reícias *
neque derelínquas me, Deus salútis meæ.
Quóniam pater meus et mater mea
dereliquérunt me, *
Dóminus autem assúmpsit me.
Osténde mihi, Dómine, viam tuam *
et dírige me in sémitam rectam
propter inimícos meos.
Ne tradíderis me in ánimam tribulántium me; †
quóniam insurrexérunt in me testes iníqui *
et qui violéntiam spirant.
Credo vidére bona Dómini *
in terra vivéntium.
Exspécta Dóminum, viríliter age, *
et confortétur cor tuum, et sústine Dóminum.
Ant. Vultum tuum, Dómine, requíram: ne avértas fáciem tuam a me.
Ant. 3 Ipse primogénitus omnis creatúræ, in ómnibus primátum tenens.
Cf. Col 1, 12-20
Grátias agámus Deo Patri, *
qui idóneos nos fecit
in partem sortis sanctórum in lúmine;
qui erípuit nos de potestáte tenebrárum *
et tránstulit in regnum Fílii dilectiónis suæ,
in quo habémus redemptiónem, *
remissiónem peccatórum;
qui est imágo Dei invisíbilis, *
primogénitus omnis creatúræ,
quia in ipso cóndita sunt univérsa †
in cælis et in terra, *
visibília et invisibília,
sive throni sive dominatiónes *
sive principátus sive potestátes.
Omnia per ipsum et in ipsum creáta sunt, †
et ipse est ante ómnia, *
et ómnia in ipso constant.
Et ipse est caput córporis ecclésiæ; †
qui est princípium, primogénitus ex mórtuis, *
ut sit in ómnibus ipse primátum tenens,
quia in ipso complácuit
omnem plenitúdinem habitáre *
et per eum reconciliáre ómnia in ipsum,
pacíficans per sánguinem crucis eius, *
sive quæ in terris sive quæ in cælis sunt.
Ant. Ipse primogénitus omnis creatúræ, in ómnibus primátum tenens.
LECTIO BREVIS
Eph 4, 32 — 5, 2
Estóte ínvicem benígni, misericórdes, donántes ínvicem, sicut et Deus in Christo donávit vobis. Estóte ergo imitatóres Dei sicut fílii caríssimi et ambuláte in dilectióne, sicut et Christus diléxit nos et trádidit seípsum pro nobis oblatiónem et hóstiam Deo in odórem suavitátis.
RESPONSORIUM BREVE
Ego dixi: Dómine, * Miserére mei. Ego.
Sana ánimam meam, quia peccávi tibi. * Miserére mei. Glória Patri. Ego.
CANTICUM EVANGELICUM
Ad Magnificat, ant. Quid me quǽritis interfícere, hóminem qui vera locútus sum vobis?
Lc 1, 46-55
Magníficat *
ánima mea Dóminum,
et exsultávit spíritus meus *
in Deo salvatóre meo,
quia respéxit humilitátem ancíllæ suæ. *
Ecce enim ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes,
quia fecit mihi magna, qui potens est, *
et sanctum nomen eius,
et misericórdia eius in progénies et progénies *
timéntibus eum.
Fecit poténtiam in bráchio suo, *
dispérsit supérbos mente cordis sui;
depósuit poténtes de sede *
et exaltávit húmiles;
esuriéntes implévit bonis *
et dívites dimísit inánes.
Suscépit Israel púerum suum, *
recordátus misericórdiæ,
sicut locútus est ad patres nostros, *
Abraham et sémini eius in sǽcula.
Ad Magnificat, ant. Quid me quǽritis interfícere, hóminem qui vera locútus sum vobis?
PRECES
Deum omnipoténtem et providéntem exaltémus. Ipse scit ómnia, quibus índiget pópulus suus, sed vult nos primum de regno suo sollícitos. Ideo acclamémus:
Advéniat regnum tuum et iustítia eius.
Pater sancte, qui Christum ut pastórem animárum nostrárum dedísti, adésto pastóribus et pópulis eórum diligéntiæ créditis, ne gregi desit cura pastóris,
neque pastóribus obœdiéntia gregis.
Advéniat regnum tuum et iustítia eius.
Induc christiános, ut fratérna pietáte infírmis auxiliéntur,
et ipsi Fílio tuo in iis subvéniant.
Advéniat regnum tuum et iustítia eius.
Fac ut nondum Evangélio credéntes Ecclésiam tuam ingrediántur,
eámque bonis opéribus semper ædíficent in caritáte.
Advéniat regnum tuum et iustítia eius.
Da nobis peccatóribus véniam a te impetráre,
et simul reconciliári cum Ecclésia tua.
Advéniat regnum tuum et iustítia eius.
Præsta, ut defúncti ad vitam tránseant ætérnam,
et semper tecum commoréntur.
Advéniat regnum tuum et iustítia eius.
Pater noster.
ORATIO
Sanctificáta per pæniténtiam tuórum corda filiórum, Deus miserátor, illústra, et, quibus præstas devotiónis afféctum, præbe supplicántibus pium benígnus audítum. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
Amen.
Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.
© 1999-2023 J. Vidéky