{v}2{/v}Dixi: «Custódiam vias meas,{x}

ut non delínquam in lingua mea;

ponam ori meo custódiam,{x}

donec consístit peccátor advérsum me».

{v}3{/v}Tacens obmútui et sílui absque ullo bono,{x}

et dolor meus renovátus est.

{v}4{/v}Concáluit cor meum intra me,{x}

et in meditatióne mea exársit ignis.

{v}5{/v}Locútus sum in lingua mea:{x}

«Notum fac mihi, Dómine, finem meum;

et númerum diérum meórum quis est,{x}

ut sciam quam brevis sit vita mea».

{v}6{/v}Ecce paucórum palmórum fecísti dies meos,{x}

et spátium vitæ meæ tamquam níhilum ante te.

Etenim univérsa vánitas omnis homo constitútus est.{x}

{v}7{/v}Etenim ut imágo pertránsit homo.

Etenim vánitas est et concitátur;{x}

thesaurízat et ignórat quis congregábit ea.

{v}8{/v}Et nunc quæ est exspectátio mea, Dómine?{x}

Spes mea apud te est.

{v}9{/v}Ab ómnibus iniquitátibus meis érue me,{x}

oppróbrium insipiénti ne ponas me.

{v}10{/v}Obmútui et non apériam os meum,{x}

quóniam tu fecísti.

{v}11{/v}Amove a me plagas tuas:{x}

ab ictu manus tuæ ego deféci.

{v}12{/v}In increpatiónibus, propter iniquitátem, corripuísti hóminem,{+}

et tabéscere fecísti sicut tínea desiderabília eius.{x}

Etenim vánitas omnis homo.

{v}13{/v}Exáudi oratiónem meam, Dómine,{x}

et clamórem meum áuribus pércipe.

Ad lácrimas meas ne obsurdéscas,{+}

quóniam ádvena ego sum apud te,{x}

peregrínus sicut omnes patres mei.

{v}14{/v}Avértere a me, ut refrígerer,{x}

priúsquam ábeam et non sim ámplius.

HTML © Juraj Vidéky