Psalmus {r:Ps}136 (137), 1-6{/r}
Super flumina Babylonis
Hanc corporalem populi captivitatem referre in exemplum spiritalis captivitatis oportet (S. Hilarius).

{v}1{/v}Super flúmina Babylónis, illic sédimus et flévimus,{x}

cum recordarémur Sion.

{v}2{/v}In salícibus in médio eius{x}

suspéndimus cítharas nostras.

{v}3{/v}Quia illic rogavérunt nos, qui captívos duxérunt nos,{x}

verba cantiónum

et, qui affligébant nos, lætítiam:{x}

«Cantáte nobis de cánticis Sion».

{v}4{/v}Quómodo cantábimus cánticum Dómini{x}

in terra aliéna?

{v}5{/v}Si oblítus fúero tui, Ierúsalem,{x}

oblivióni detur déxtera mea;

{v}6{/v}adhǽreat lingua mea fáucibus meis,{x}

si non memínero tui,

si non præposúero Ierúsalem{x}

in cápite lætítiæ meæ.

{full-text}

[{v}7{/v}Memor esto, Dómine, adversus fílios Edom{x}

diéi Ierúsalem;

qui dicébant: «Exinaníte, exinaníte{x}

usque ad fundaméntum in ea».

{v}8{/v}Fília Babylónis devástans,{+}

beátus, qui retríbuet tibi retributiónem tuam,{x}

quam retribuísti nobis;

{v}9{/v}beátus, qui tenébit{x}

et allídet párvulos tuos ad petram.]

{/full-text}

HTML © Juraj Vidéky