NANEBOVSTÚPENIE PÁNA
Sollemnitas
Ad I Vesperas
HYMNUS
Ut ad II Vesperas.PSALMODIA
Ant. 1 Exívi a Patre et veni in mundum; íterum relínquo mundum et vado ad Patrem, allelúia. Psalmus 112 (113)
Ant. 2 Dóminus Iesus, postquam locútus est discípulis suis, ascéndit in cælum et sedet a dextris Dei, allelúia. Psalmus 116 (117)
Ant. 3 Nemo ascéndit in cælum, nisi qui de cælo descéndit, Fílius hóminis, qui est in cælo, allelúia. Canticum Ap 11, 17-18; 12, 10b-12a
LECTIO BREVIS
{r}Eph 2, 4-6{/r}
Deus, qui dives est in misericórdia, propter nímiam caritátem suam, qua diléxit nos, et cum essémus mórtui peccátis, convivificávit nos Christo — grátia estis salváti — et conresuscitávit et consedére fecit in cæléstibus in Christo Iesu.
RESPONSORIUM BREVE
Ascéndit Deus in iubilatióne, {*} Allelúia, allelúia.
Ascéndit Deus in iubilatióne, {*} Allelúia, allelúia.
Et Dóminus in voce tubæ. {*}
Allelúia, allelúia.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Ascéndit Deus in iubilatióne, {*} Allelúia, allelúia.
Ad Magnificat, ant. Pater, manifestávi nomen tuum homínibus, quos dedísti mihi; nunc autem pro eis rogo, non pro mundo, quia ad te vénio, allelúia.
PRECES
Christum, sedéntem ad déxteram Patris, cum gáudio spíritus acclamémus:
Tu rex glóriæ, Christe.
O rex glóriæ, qui carnis nostræ fragilitátem tecum glorificándam ad súperos evexísti, véterum culpárum tolle pravitátem,
et redde nobis vitæ prístinæ dignitátem.
Tu rex glóriæ, Christe.
Qui, per dilectiónis viam ad nos descendísti,
per hanc ad te nos ascéndere concéde.
Tu rex glóriæ, Christe.
Qui fore promisísti, ut omnes tráheres ad teípsum,
néminem ex nobis patiáris a tuo córpore divélli.
Tu rex glóriæ, Christe.
Quo tu ascendísti glorificátus,
illuc te nunc prǽvium mente sequámur et corde.
Tu rex glóriæ, Christe.
Quem nunc verum Deum iúdicem præstolámur,
fac ut aliquándo te Dóminum cum defúnctis in maiestáte tua misericórdem contemplémur.
Tu rex glóriæ, Christe.
Pater noster.ORATIO
Fac nos, omnípotens Deus, sanctis exsultáre gáudiis, et pia gratiárum actióne lætári, quia Christi Fílii tui ascénsio est nostra provéctio, et, quo procéssit glória cápitis, eo spes vocátur et córporis.
Ad Invitatorium
Ant. Allelúia, Christum Dóminum, ascendéntem in cælum, veníte, adorémus, allelúia.
Ad Laudes matutinas
HYMNUS
Optátus votis ómnium
sacrátus illúxit dies,
quo Christus, mundi spes, Deus,
conscéndit cælos árduos.
Magni triúmphum prœ́lii,
mundi perémpto príncipe,
Patris præséntans vúltibus
victrícis carnis glóriam.
In nube fertur lúcida
et spem facit credéntibus,
iam paradísum réserans
quem protoplásti cláuserant.
O grande cunctis gáudium,
quod partus nostræ Vírginis,
post sputa, flagra, post crucem
patérnæ sedi iúngitur.
Agámus ergo grátias
nostræ salútis víndici,
nostrum quod corpus véxerit
sublím{i}e{/i} ad cæli régiam.
Sit nobis cum cæléstibus
commúne manens gáudium:
illis, quod semet óbtulit,
nobis, quod se non ábstulit.
Nunc, Christe, scandens ǽthera
ad te cor nostrum súbleva,
tuum Patrísque Spíritum
emíttens nobis cǽlitus. Amen.
Ant. 1 Viri Galilǽi, quid aspícitis in cælum? Hic Iesus, qui assúmptus est a vobis in cælum, sic véniet, allelúia.
Psalmi et canticum de dominica hebd. I.
Ant. 2 Exaltáte regem regum, et hymnum dícite Deo, allelúia.
Ant. 3 Vidéntibus illis, elevátus est, et nubes suscépit eum in cælo, allelúia.
LECTIO BREVIS
{r}Hebr 10, 12-14{/r}
Christus, una pro peccátis obláta hóstia, in sempitérnum consédit in déxtera Dei, de cétero exspéctans, donec ponántur inimíci eius scabéllum pedum eius; una enim oblatióne consummávit in sempitérnum eos, qui sanctificántur.
RESPONSORIUM BREVE
Ascéndens Christus in altum, {*} Allelúia, allelúia.
Ascéndens Christus in altum, {*} Allelúia, allelúia.
Captívam duxit captivitátem. {*}
Allelúia, allelúia.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Ascéndens Christus in altum, {*} Allelúia, allelúia.
Ad Benedictus, ant. Ascéndo ad Patrem meum et Patrem vestrum, Deum meum et Deum vestrum, allelúia.
PRECES
Dóminum, exaltátum a terra et ómnia ad seípsum trahéntem, invocémus cum exsultatióne, acclamántes:
Tu rex glóriæ, Christe.
O rex glóriæ, Dómine Iesu, qui, semel oblátus ut hóstia pro peccátis, victor ad Patris déxteram ascendísti,
in sempitérnum consúmma sanctificátos.
Tu rex glóriæ, Christe.
Sacérdos ætérne et novi miníster testaménti, semper vivens ad interpellándum pro nobis,
salva pópulum deprecántem.
Tu rex glóriæ, Christe.
Qui te præbuísti vivum post passiónem tuam et per dies quadragínta discípulis apparuísti,
hódie fidem nostram confírma.
Tu rex glóriæ, Christe.
Qui hódie Spíritum Apóstolis promisísti, ut tibi testes fíerent usque ad últimum terræ,
per virtútem Spíritus testimónium róbora nostrum.
Tu rex glóriæ, Christe.
Ad II Vesperas
HYMNUS
Iesu, nostra redémptio
amor et desidérium,
Deus creátor ómnium,
homo in fine témporum,
Quæ te vicit cleméntia,
ut ferres nostra crímina,
crudélem mortem pátiens,
ut nos a morte tólleres;
Inférni claustra pénetrans,
tuos captívos rédimens;
victor triúmpho nóbili
ad dextram Patris résidens?
Ipsa te cogat píetas,
ut mala nostra súperes
parcénd{i}o{/i}, et voti cómpotes
nos tuo vultu sáties.
Tu esto nostrum gáudium,
qui es futúrus prǽmium;
sit nostra in te glória
per cuncta semper sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. 1 Ascéndit in cælos, sedet ad déxteram Patris, allelúia. Psalmus 109 (110), 1-5. 7
Ant. 2 Ascéndit Deus in iubilatióne, et Dóminus in voce tubæ, allelúia. Psalmus 46 (47)
Ant. 3 Nunc clarificátus est Fílius hóminis, et Deus clarificátus est in eo, allelúia. Canticum Ap 11, 17-18; 12, 10b-12a
LECTIO BREVIS
Cf. {r}1 Petr 3, 18. 21b-22{/r}
Christus semel pro peccátis passus est, iustus pro iniústis, ut vos addúceret ad Deum, mortificátus quidem carne, vivificátus autem Spíritu. Et vos nunc salvos facit, non carnis deposítio sórdium sed consciéntiæ bonæ rogátio in Deum, per resurrectiónem Iesu Christi, qui est in déxtera Dei, proféctus in cælum, subiéctis sibi ángelis et potestátibus et virtútibus.
RESPONSORIUM BREVE
Ascéndo ad Patrem meum et Patrem vestrum, {*} Allelúia, allelúia.
Ascéndo ad Patrem meum et Patrem vestrum, {*} Allelúia, allelúia.
Deum meum et Deum vestrum. {*}
Allelúia, allelúia.
Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.
Ascéndo ad Patrem meum et Patrem vestrum, {*} Allelúia, allelúia.
Ad Magnificat, ant. O rex glóriæ, Dómine virtútum, qui triumphátor hódie super omnes cælos ascendísti, ne derelínquas nos órphanos; sed mitte promíssum Patris in nos, Spíritum veritátis, allelúia.
PRECES
Christum, sedéntem ad déxteram Patris, cum gáudio spíritus acclamémus:
Tu rex glóriæ, Christe.
O rex glóriæ, qui carnis nostræ fragilitátem tecum glorificándam ad súperos evexísti, véterum culpárum tolle pravitátem,
et redde nobis vitæ prístinæ dignitátem.
Tu rex glóriæ, Christe.
Qui, per dilectiónis viam ad nos descendísti,
per hanc ad te nos ascéndere concéde.
Tu rex glóriæ, Christe.
Qui fore promisísti, ut omnes tráheres ad teípsum,
néminem ex nobis patiáris a tuo córpore divélli.
Tu rex glóriæ, Christe.
Quo tu ascendísti glorificátus,
illuc te nunc prǽvium mente sequámur et corde.
Tu rex glóriæ, Christe.
Quem nunc verum Deum iúdicem præstolámur,
fac ut aliquándo te Dóminum cum defúnctis in maiestáte tua misericórdem contemplémur.
Tu rex glóriæ, Christe.
AD HORAM MEDIAM
HYMNUS
AD TERTIAMIam surgit hora tértia,
qua Christus ascéndit crucem;
nil ínsolens mens cógitet,
inténdat afféctum precis.
Qui corde Christum súscipit,
innóxium sensum gerit
votísque præstat sédulis
Sanctum meréri Spíritum.
Hæc hora, quæ finem dedit
diri vetérno críminis;
hinc iam beáta témpora
cœpére Christi grátia.
Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patr{i}e{/i} et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
Veníte, servi, súpplices,
et ment{i}e{/i} et or{i}e{/i} extóllite
dignis beátum láudibus
nomen Dei cum cántico.
Hoc namque tempus illud est,
quo sæculórum iúdicem
iniústa morti trádidit
mortálium senténtia.
Et nos amóre débito,
timóre iusto súbditi,
advérsus omnes ímpetus
quos sævus hostis íncutit,
Unum rogémus et Patrem
Deum regémque Fílium
simúlque Sanctum Spíritum,
in Trinitáte Dóminum. Amen.
Hæc hora, quæ resplénduit
crucísque solvit núbila,
mundum tenébris éxuens,
reddens seréna lúmina.
Hæc hora, qua resúscitans
Iesus sepúlcris córpora,
prodíre mortis líbera
iussit refúso spíritu.
Nováta sæcla crédimus
mortis solútis légibus,
vitæ beátæ múnera
cursum perénnem cúrrere.
Iesu, tibi sit glória,
qui morte victa prǽnites,
cum Patr{i}e{/i} et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
PSALMODIA
Ant. ad Tertiam Eleváta est magnificéntia tua super cælos, Deus, allelúia.
Ant. ad Sextam A summo cælo egréssio eius, et occúrsus eius usque ad summum eius, allelúia.
Ant. ad Nonam Elevátis mánibus, benedíxit eis, et ferebátur in cælum, allelúia.
Non turbétur cor vestrum, allelúia.
Ego vado ad Patrem, allelúia.
Dóminus in cælo, allelúia.
Parávit sedem suam, allelúia.
Exaltáte regem regum, allelúia.
Et hymnum dícite Deo, allelúia.
AD TERTIAMLECTIO BREVIS
{r}Ap 1, 17c-18{/r}
Vidi Fílium hóminis, qui dixit mihi: Ego sum primus et novíssimus, et vivens et fui mórtuus et ecce sum vivens in sǽcula sæculórum et hábeo claves mortis et inférni.
AD SEXTAMLECTIO BREVIS
{r}Hebr 8, 1b-3a{/r}
Talem habémus pontíficem, qui consédit in déxtera throni Maiestátis in cælis, sanctórum miníster et tabernáculi veri, quod fixit Dóminus, non homo. Omnis enim póntifex ad offerénda múnera et hóstias constitúitur.
AD NONAMLECTIO BREVIS
{r}Col 3, 1-2{/r}
Si conresurrexístis Christo, quæ sursum sunt quǽrite, ubi Christus est in déxtera Dei sedens; quæ sursum sunt sápite, non quæ supra terram.
Ad Officium lectionis
HYMNUS
Ætérne rex altíssime,
redémptor et fidélium,
quo mors solúta déperit,
datur triúmphus grátiæ,
Scandis tribúnal déxteræ
Patris tibíque cǽlitus
fertur potéstas ómnium,
quæ non erat humánitus,
Ut trina rerum máchina
cæléstium, terréstrium
et inferórum cóndita,
flectat genu iam súbdita.
Tremunt vidéntes ángeli
versam vicem mortálium;
culpat caro, purgat caro,
regnat caro Verbum Dei.
Tu, Christe, nostrum gáudium,
manens perénne prǽmium,
mundi regis qui fábricam,
mundána vincens gáudia.
Hinc te precántes quǽsumus,
ignósce culpis ómnibus
et corda sursum súbleva
ad te supérna grátia,
Ut, cum rubénte cœ́peris
clarére nube iúdicis,
pœnas repéllas débitas,
reddas corónas pérditas.
Iesu, tibi sit glória,
qui scandis ad cæléstia
cum Patr{i}e{/i} et almo Spíritu,
in sempitérna sǽcula. Amen.
Ant. 1Cantáte Deo, psalmum dícite nómini eius; iter fácite ei qui fertur super nubes, allelúia. Psalmus 67 (68), I
Ant. 2Ascéndens in altum, captívam duxit captivitátem, allelúia. Psalmus 67 (68), II
Ant. 3Vidérunt ingréssus tuos, Deus, ingréssus Dei mei, regis mei in sancta, allelúia. Psalmus 67 (68), III
Dóminus apéruit illis sensum, allelúia.
Ut intellégerent Scriptúras, allelúia.
AD VIGILIAM: Ant. Vado paráre vobis locum, et íterum véniam ad vos, et gaudébit cor vestrum, allelúia.De Epístola beáti Pauli apóstoli ad Ephésios
{r:Eph}4, 1-24{/r}
{p}Ascendens in altum, captivam duxit captivitatem
Fratres: {v}1{/v}Obsecro vos ego vinctus in Dómino, ut digne ambulétis vocatióne, qua vocáti estis, {v}2{/v}cum omni humilitáte et mansuetúdine, cum longanimitáte, supportántes ínvicem in caritáte, {v}3{/v}sollíciti serváre unitátem spíritus in vínculo pacis; {v}4{/v}unum corpus et unus Spíritus, sicut et vocáti estis in una spe vocatiónis vestræ; {v}5{/v}unus Dóminus, una fides, unum baptísma; {v}6{/v}unus Deus et Pater ómnium, qui super omnes et per ómnia et in ómnibus.
{v}7{/v}Unicuíque autem nostrum data est grátia secúndum mensúram donatiónis Christi. {v}8{/v}Propter quod dicit:
«Ascéndens in altum captívam duxit captivitátem, dedit dona homínibus».
{v}9{/v}Illud autem «ascéndit» quid est, nisi quia et descéndit in inferióres partes terræ? {v}10{/v}Qui descéndit, ipse est et qui ascéndit super omnes cælos, ut impléret ómnia.
{v}11{/v}Et ipse dedit quosdam quidem apóstolos, quosdam autem prophétas, álios vero evangelístas, álios autem pastóres et doctóres {v}12{/v}ad instructiónem sanctórum in opus ministérii, in ædificatiónem córporis Christi, {v}13{/v}donec occurrámus omnes in unitátem fídei et agnitiónis Fílii Dei, in virum perféctum, in mensúram ætátis plenitúdinis Christi, {v}14{/v}ut iam non simus párvuli fluctuántes et circumácti omni vento doctrínæ in fallácia hóminum, in astútia ad circumventiónem erróris; {v}15{/v}veritátem autem faciéntes in caritáte crescámus in illum per ómnia, qui est caput Christus, {v}16{/v}ex quo totum corpus compáctum et conéxum per omnem iunctúram subministratiónis secúndum operatiónem in mensúra uniuscuiúsque partis augméntum córporis facit in ædificatiónem sui in caritáte.
{v}17{/v}Hoc ígitur dico et testíficor in Dómino, ut iam non ambulétis sicut et gentes ámbulant in vanitáte sensus sui {v}18{/v}ténebris obscurátum habéntes intelléctum, alienáti a vita Dei, propter ignorántiam, quæ est in illis, propter cæcitátem cordis ipsórum, {v}19{/v}qui, indoléntes, semetípsos tradidérunt impudicítiæ in operatiónem immundítiæ omnis in avarítia.
{v}20{/v}Vos autem non ita didicístis Christum, {v}21{/v}si tamen illum audístis et in ipso edócti estis, sicut est véritas in Iesu, {v}22{/v}depónere vos secúndum prístinam conversatiónem véterem hóminem, qui corrúmpitur secúndum desidéria erróris, {v}23{/v}renovári autem spíritu mentis vestræ {v}24{/v}et indúere novum hóminem, qui secúndum Deum creátus est in iustítia et sanctitáte veritátis.
{p}RESPONSORIUM
{r}Eph 4, 8{/r} ({r}Ps 67 [68], 19{/r}); {r}Ps 46 (47), 6{/r}
Ascéndens Christus in altum, captívam duxit captivitátem; {*} Dedit dona homínibus, allelúia.
Ascéndit Deus in iúbilo, et Dóminus in voce tubæ. {*} Dedit dona homínibus, allelúia.
Ex Sermónibus sancti Augustíni epíscopi
(Sermo de Ascensione Domini, Mai 98, 1-2: PLS 2, 494-495)
{p}Nemo ascendit in cælum, nisi qui descendit de cælo
Hódie Dóminus noster Iesus Christus ascéndit in cælum; ascéndat cum illo cor nostrum.
Audiámus Apóstolum dicéntem: Si consurrexístis cum Christo, quæ sursum sunt sápite, ubi Christus est in déxtera Dei sedens; quæ sursum sunt quǽrite, non quæ super terram. Sicut enim ille ascéndit, nec recéssit a nobis, sic et nos cum illo ibi iam sumus, quamvis nondum in córpore nostro factum sit quod promíttitur nobis.
Ille iam exaltátus est super cælos; pátitur tamen in terris quidquid labórum nos tamquam eius membra sentímus. Cui rei testimónium perhíbuit désuper clamans: Saule, Saule, quid me perséqueris? Et: Esurívi, et dedístis mihi manducáre.
Cur non étiam nos ita laborámus in terris, ut per fidem, spem, caritátem, qua illi conéctimur, iam cum illo requiescámus in cælis? Ille, cum ibi est, étiam nobíscum est; et nos, cum hic sumus, étiam cum illo sumus. Illud ipse et divinitáte et potestáte et dilectióne; hoc autem nos, etsi divinitáte non póssumus sicut ipse, dilectióne tamen póssumus, sed in ipsum.
Ille de cælo non recéssit, cum ad nos inde descéndit; nec a nobis recéssit, cum in cælum rursus ascéndit. Nam quia ibi erat, cum hic esset, ita ipse testátur: Nemo, inquit, ascéndit in cælum, nisi qui de cælo descéndit, Fílius hóminis, qui est in cælo.
Hoc dictum est propter unitátem, quia caput nostrum est, et nos corpus eius. Hoc ergo nemo nisi ipse, quia et nos ipse secúndum id quod ipse Fílius hóminis propter nos, et nos Dei fílii propter ipsum.
Ita quippe Apóstolus dicit: Sicut enim corpus unum est, et membra habet multa; ómnia autem córporis membra, cum sint multa, unum est corpus, ita et Christus. Non ait: ita Christus, sed ait: ita et Christus. Christus ergo membra multa, unum corpus.
Descéndit ítaque de cælo per misericórdiam, nec ascéndit nisi ipse, cum et nos in ipso per grátiam. Ac per hoc non nisi Christus descéndit, nec nisi Christus ascéndit; non quod cápitis dígnitas confundátur in córpore, sed quod córporis únitas non separétur a cápite.
{p}RESPONSORIUM
Cf. {r}Act 1, 3. 9. 4{/r}
Post passiónem suam per dies quadragínta appáruit eis, loquens de regno Dei; {*} Et, vidéntibus illis, elevátus est, et nubes suscépit eum ab óculis eórum, allelúia.
Convéscens præcépit eis ab Hierosólymis ne discéderent, sed exspectárent promissiónem Patris. {*} Et, vidéntibus illis, elevátus est, et nubes suscépit eum ab óculis eórum, allelúia.