4. Decembris 2024

Feria quarta, tempus Adventus, hebdomada 1
hebdomada 1 psalterii

Laudes matutinæ

Deus, in adiutórium meum inténde.

Dómine, ad adiuvándum me festína.

Glória Patri et Fílio et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio et nunc et semper et in sǽcula sæculórum. Amen. Allelúia.

Quæ omnia omittuntur, quando Invitatorium immediate præcedit.

HYMNUS

Vox clara ecce íntonat,

obscúra quæque íncrepat:

procul fugéntur sómnia;

ab æthre Christus prómicat.

Mens iam resúrgat tórpida

quæ sorde exstat sáucia;

sidus refúlget iam novum,

ut tollat omne nóxium.

E sursum Agnus míttitur

laxáre gratis débitum;

omnes pro indulgéntia

vocem demus cum lácrimis,

Secúndo ut cum fúlserit

mundúmque horror cínxerit,

non pro reátu púniat,

sed nos pius tunc prótegat.

Summo Parénti glória

Natóque sit victória,

et Flámini laus débita

per sæculórum sǽcula. Amen.

PSALMODIA

Ant. 1 Deus, in lúmine tuo vidébimus lumen.

Psalmus 35 (36)
Malitia peccatoris, Domini bonitas
Qui sequitur me, non ambulabit in tenebris, sed habebit lucem vitæ (Io 8, 12).

Susúrrat iníquitas ad ímpium in médio cordis eius; *

non est timor Dei ante óculos eius.

Quóniam blandítur ipsi in conspéctu eius, *

ut non invéniat iniquitátem suam et óderit.

Verba oris eius iníquitas et dolus *

désiit intellégere, ut bene ágeret.

Iniquitátem meditátus est in cubíli suo, †

ástitit omni viæ non bonæ, *

malítiam autem non odívit.

Dómine, in cælo misericórdia tua *

et véritas tua usque ad nubes;

iustítia tua sicut montes Dei, †

iudícia tua abýssus multa: *

hómines et iuménta salvábis, Dómine.

Quam pretiósa misericórdia tua, Deus! *

Fílii autem hóminum in tégmine alárum tuárum sperábunt;

inebriabúntur ab ubertáte domus tuæ, *

et torrénte voluptátis tuæ potábis eos.

Quóniam apud te est fons vitæ, *

et in lúmine tuo vidébimus lumen.

Præténde misericórdiam tuam sciéntibus te *

et iustítiam tuam his, qui recto sunt corde.

Non véniat mihi pes supérbiæ, *

et manus peccatóris non móveat me.

Ibi cecidérunt, qui operántur iniquitátem, *

expúlsi sunt, nec potuérunt stare.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Deus, in lúmine tuo vidébimus lumen.

Ant. 2 Dómine, magnus es tu, et præclárus in virtúte tua.

Canticum
Dominus, creator mundi, populum suum protegit

Iudt 16, 1-2. 13-15

Cantant novum canticum (Ap 5, 9).

Incípite Deo meo in týmpanis, *

cantáte Dómino meo in cýmbalis,

modulámini illi psalmum novum, *

exaltáte et invocáte nomen ipsíus.

Tu es Deus cónterens bella, †

qui ponis castra in médio pópuli tui, *

ut erípias me de manu persequéntium me.

Cantábo Deo meo hymnum novum: †

Dómine, magnus es tu et clarus, *

mirábilis in virtúte et insuperábilis.

Tibi sérviat omnis creatúra tua, *

quóniam dixísti, et facta sunt,

misísti spíritum tuum, et ædificáta sunt, *

et non est, qui resístat voci tuæ.

Montes enim a fundaméntis agitabúntur cum aquis, *

petræ autem a fácie tua tamquam cera liquéscent.

Illis autem qui timent te *

propítius adhuc eris.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Dómine, magnus es tu, et præclárus in virtúte tua.

Ant. 3 Iubiláte Deo in voce exsultatiónis.

Psalmus 46 (47)
Dominus universorum rex
Sedet ad dexteram Patris, et regni eius non erit finis.

Omnes gentes, pláudite mánibus, *

iubiláte Deo in voce exsultatiónis,

quóniam Dóminus Altíssimus, terríbilis, *

rex magnus super omnem terram.

Subiécit pópulos nobis *

et gentes sub pédibus nostris.

Elégit nobis hereditátem nostram, *

glóriam Iacob, quem diléxit.

Ascéndit Deus in iúbilo, *

et Dóminus in voce tubæ.

Psállite Deo, psállite; *

psállite regi nostro, psállite.

Quóniam rex omnis terræ Deus, *

psállite sapiénter.

Regnávit Deus super gentes, *

Deus sedet super sedem sanctam suam.

Príncipes populórum congregáti sunt *

cum pópulo Dei Abraham,

quóniam Dei sunt scuta terræ: *

veheménter elevátus est.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ant. Iubiláte Deo in voce exsultatiónis.

LECTIO BREVIS

Is 7, 14b-15

Ecce, Virgo concípiet et páriet fílium et vocábit nomen eius Emmánuel; butýrum et mel cómedet, ut ipse sciat reprobáre malum et elígere bonum.

RESPONSORIUM BREVE

Super te, Ierúsalem, * Oriétur Dóminus.

Super te, Ierúsalem, * Oriétur Dóminus.

Et glória eius in te vidébitur.

Oriétur Dóminus.

Glória Patri, et Fílio, et Spirítui Sancto.

Super te, Ierúsalem, * Oriétur Dóminus.

CANTICUM EVANGELICUM

Ad Benedictus, ant. Véniet fórtior me post me, cuius non sum dignus sólvere corrígiam calceamentórum.

De Messia eiusque præcursore

Lc 1, 68-79

Benedíctus Dóminus Deus Israel, *

quia visitávit et fecit redemptiónem plebi suæ

et eréxit cornu salútis nobis *

in domo David púeri sui,

sicut locútus est per os sanctórum, *

qui a sǽculo sunt, prophetárum eius,

salútem ex inimícis nostris *

et de manu ómnium, qui odérunt nos;

ad faciéndam misericórdiam cum pátribus nostris *

et memorári testaménti sui sancti,

iusiurándum, quod iurávit ad Abraham patrem nostrum, *

datúrum se nobis,

ut sine timóre, de manu inimicórum liberáti, *

serviámus illi

in sanctitáte et iustítia coram ipso *

ómnibus diébus nostris.

Et tu, puer, prophéta Altíssimi vocáberis: *

præíbis enim ante fáciem Dómini paráre vias eius,

ad dandam sciéntiam salútis plebi eius *

in remissiónem peccatórum eórum,

per víscera misericórdiæ Dei nostri, *

in quibus visitábit nos óriens ex alto,

illumináre his, qui in ténebris et in umbra mortis sedent *

ad dirigéndos pedes nostros in viam pacis.

Glória Patri et Fílio *

et Spirítui Sancto,

sicut erat in princípio et nunc et semper *

et in sǽcula sæculórum. Amen.

Ad Benedictus, ant. Véniet fórtior me post me, cuius non sum dignus sólvere corrígiam calceamentórum.

PRECES

Verbum Dei in nobis habitáre decrévit, ut viderémus glóriam suam. Qua spe gaudéntes, acclamémus:

O Emmánuel, esto nobíscum.

Princeps iuste et recte,

ius redde paupéribus et oppréssis.

O Emmánuel, esto nobíscum.

Rex pacífice, gládios in vómeres conflans et lánceas in falces,

muta invídias in dilectiónem et iniúrias nostras in remissiónes.

O Emmánuel, esto nobíscum.

Tu, qui non secúndum visiónem oculórum iúdicas,

discérne eos qui tui sunt.

O Emmánuel, esto nobíscum.

Quando in nube véneris cum potestáte magna,

fac ut sine confusióne appareámus ante fáciem tuam.

O Emmánuel, esto nobíscum.

Pater noster, qui es in cælis,
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.

ORATIO

Prǽpara, quǽsumus, Dómine Deus noster, corda nostra divína tua virtúte, ut, veniénte Christo Fílio tuo, digni inveniámur ætérnæ vitæ convívio, et cibum cæléstem, ipso ministránte, percípere mereámur. Per Dóminum nostrum Iesum Christum, Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.

Amen.

Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:

Dóminus nos benedícat,
et ab omni malo deféndat
et ad vitam perdúcat ætérnam.

Amen.

Text © LIBRERIA EDITRICE VATICANA.

© 1999-2023 J. Vidéky